باز محرم آمد و غم مظلومیت امام حسین و یارانش بر دلها سنگینی می کند. بچه های محل هر شب در مسجد جامع سربندان دست به دست هم به مجلس امام حسین (ع) رونق می بخشند و حاجاتشون و از اون بزرگوار می خوان. اما در این میان جای تو خالی است.....
بچه ها بیادت یه ایستگاه صلواتی راه انداختند و با نصب عکست بیادت بر سر و سینه می زنند. هرچند که هیچ چیز نمی تونه جای تو رو برای ما پرکنه امــا .....
نوحه خون محله وقتی به در خونمون رسید با صدای رسا یادی از تو کرد و گفت " خدایا امسال یکی از نوکران پسر ییغمبرت در میان ما نیست . نشستن بر سر سفره آقامون رو نصیبش کن" اینجا بود که بی اختیار قطرات اشک بر گونه هام جاری و اسرار نهان دل و هویدا کرد . چه بیوفا است این دنیا
اولین محرم بی تو بودن رو تجربه کردیم و چه سخت بود جای خالی تو
جای جای این خونه ، محله ، شهرمون و تمام جاهایی که فکرش و کنی لحظه لحظه های با تو بودن و فریاد می زنه و چه سخته بی تو بودن . این فریاد داره گوشم و کر می کنه . خودت از خدا بخواه تحمل غم بی تو بودن رو برای تک تک ماها کمی آسونتر کنه
بچه ها واقعا سنگ تموم گذاشتند و بر سر مزارت حاضر شدند و نوحه علی اکبر امام حسین و یک صدا سر دادند. خدا از همه قبول کنه